78
3-MeO-PCE (Metoksetycyklidyna) to syntetyczny związek chemiczny będący dysocjantem, należącym do rodziny arylcykloheksylamin. Jest on 3-metoksylową pochodną O-PCE (2′-Oxo-PCE) a także N-etylową pochodną 3-MeO-PCP. 3-MeO-PCE występuje najczęściej w postaci białego proszku lub tabletek będąc w formie soli chlorowodorku (HCl).
3-MeO-PCE nie było opisane nigdy w literaturze naukowej przed rokiem 2010., gdy zaczęło zyskiwać na popularności po tym jak pojawiło się w ofertach internetowych sklepów wysyłkowych oferujących research chemicals. Istnieje bardzo niewiele danych na temat właściwości farmakologicznych, metabolizmu i toksyczności 3-MeO-PCE, a jego historia stosowania u ludzi jest bardzo krótka. Zdecydowanie zaleca się stosowanie praktyk redukcji szkód w przypadku stosowania tej substancji.
Metoksetcyklidyna posiada unikalny profil działania. W pierwszej kolejności, 3-MeO-PCE jest dysocjantem, a dokładnie antagonistą receptorów NMDA. Receptory NMDA umożliwiają przekazywanie sygnałów elektrycznych między neuronami w mózgu i kręgosłupie; aby sygnały mogły przejść, receptor musi być otwarty. Środki dysocjacyjne zamykają receptory NMDA, blokując je. 3-MeO-PCE jest także w pewnym sensie stymulantem i euforykiem, poieważ powoduje wychwyt zwrotny noradrenaliny (NET), dopaminy (DAT) i serotoniny (SERT). Wychwyt zwrotny jest mechanizmem pozwalającym na ponowne wykorzystanie neuroprekaźnika prze neuron. W normalnym wypadku, bez wychwytu zwrotnego, neuroprzekaźnik po wykorzystaniu rozkładany jest przez m.in. monoooksydazę A (MAO-A), jednak w przypadku NDRI – inhibitora wychwytu zwrotnego dopaminy i noradrenaliny – nawet do 80% neuroprzekaźników jest wykorzystane ponownie.
3-MeO-PCE można nie tylko wciągać, ale także zjadać oraz palić, jednak w przypadku palenia zaleca się ostrożność ze względu na krótki czas działania i ryzyko przyjęcia zbyt dużej dawki. Dawki 3-MeO-PCE wahają się od 5 do 30 mg, gdzie 30 mg jest już dawką wysoką. Czas działania substancji zamyka się w 3-4 godzinach. Pierwsze efekty można dostrzec w przeciągu pierwszych 10-15 minut.
Efekty, jakie może wywołać 3-MeO-PCE:
– Dysocjacja
– Derealizacja
– Uśmierzenie bólu: ten efekt występuje ze względu na antagonizm receptora NMDA.
– Spontaniczne doznania fizyczne: doznanie to można opisać jako euforyczną „aktywację” zakończeń nerwowych w całym ciele. Jest to odczucie będące połączeniem doznań wywoływanych przez 3-MeO-PCP i O-PCE, i znika ono przy wyższych dawkach z powodu znieczulających efektów.
– Depersonalizacja
– Stymulacja: ta substancja jest wyraźnie o wiele bardziej stymulująca niż inne dysocjanty, takie jak ketamina, deschloroketamina (DCK), 2-fluorodeschloroketamina (2-FDCK) czy MXE. Stymulacja którą wywołuje 3-MeO-PCE jest znacznie bardziej podobna do tej, którą wywołuje 3-MeO-PCP, niż O-PCE.
– Euforia: Przy niższych i umiarkowanych dawkach 3-MeO-PCE, euforię można opisać jako uczucie fizycznego komfortu, ciepła i euforii, które rozprzestrzenia się po całym ciele, trochę podobne do klasycznych euforyków.
– Zwiększone tętno: nieprzyjemnie zwiększone tętno może występować przy wysokich dawkach, efekt ten nie jest raczej zauważalny przy niskich i umiarkowanych dawkach. Ten efekt jest bardziej odzuwalny niż w przypadku innych dysocjantów, takich jak deschloroketamia lub ketamina.
– Mania: ten efekt jest częściej spotykany w przypadku 3-MeO-PCE niż w przypadku większości innych dysocjantów, ze względu na właściwości stymulujące 3-MeO-PCE
– Psychozy i urojenia: podobnie jak z powyższym, efekt ten spowodowany jest właściwościami stymulującymi 3-MeO-PCE. Z reguły ryzyko wystąpienia tego efektu tyczy się wysokich dawek i długotrwałego zażywania.
– Euforia fizyczna
– Lepszy odbiór muzyki
– Halucynacje przy otwartych oczach (OEV)
– Halucynacje przy zamkniętych oczach (CEV)
Autor tekstu: horsii
