AL-LAD – informacje o substancji.

AL-LAD to jest syntetyczną substancją psychoaktywną, będąca psychodelikiem z rodziny lizergamidów. Jest pochodną LSD (dietyloamid kwasu lizergowego, LSD-25). Pełna nazwa tego związku brzmi N,N-dietyloamid kwasu N-allilo-nor-lizergowego, a sam skrót AL-LAD pochodzi od „Allyl Lysergic Acid Diethylamide”. Inne nazwy to 1-allilo-LSD, spotkać się można także z potoczną nazwą „alladyn”.

W przeciwieństwie do takich lizergamidów jak 1P-LSD, 1cP-LSD i innych zaczynających się na „1”, AL-LAD nie posiada podstawnika allilowego na pozycji pierwszej, lecz szóstej. AL-LAD spotykany jest najczęściej w postaci blotterów („kartonów”) i tabletek. Jest praktycznie niedostępne w formie płynu/prochu. Występuje w formie winianu (tartate).

AL-LAD został po raz pierwszy zbadany w 1984 roku przez A. J. Hoffmana i Davida Nicholsa jako jeden z wielu analogów LSD-25 – badania te obejmowały także ETH-LAD i PRO-LAD. Aktywność AL-LAD u ludzi została później udokumentowana przez Alexandra Shulgina w jego książce TiHKAL („Tryptaminy, które znałem i kochałem”), w której opisano go jako „jeden z kilku bardzo silnych związków w dużej serii analogów nor-LSD”. W 2013 roku AL-LAD pojawił się w sprzedaży u internetowych vendorów oferujących research chemicals, sprzedawany obok lizergamidów takich jak 1P-LSD, ALD-52 i ETH-LAD jako legalna alternatywa dla LSD.

Z racji, że AL-LAD posiada podstawnik w pozycji 6. a nie 1., nie jest on pro-drugiem (pro-lekiem) do LSD w przeciwieństwie do takich lizergamidów jak 1P-LSD. Oznacza to, że nie metabolizuje się do LSD, tylko jest substancją psychodeliczną we własnym zakresie. Nie oznacza to jednak, że jego działanie bardzo różni się od LSD.

Opinie użytkowników opisują AL-LAD jako substancję bardzo podoną do do LSD, z pewnymi subtelnymi różnicami. Powszechnie uważa się, że AL-LAD jest trochę słabszy niż LSD-25 oraz 1P-LSD. Jest często opisywany jako bardziej zorientowany wizualnie, mniej wymagający mentalnie analog LSD. Ma również krótszy czas działania i jest ogólnie uważany za mniej wymagającą wersję LSD. Działanie AL-LAD opiera się na agoniźmie receptorów 5HT2A, które rozmieszczone są w całym mózgu.

Dawkowanie substancji prezentuje się następująco:

Dawka niska 40-100 mcg

Dawka średnia 100-200 mcg

Dawka wysoka: 200-375mcg

Dawka b. wysoka: +375 mcg

Zarówno cząsteczka LSD, AL-LAD i każdego lizergamidu jest bardzo wrażliwa. Blottery nasączone substancją nie mogą być wystawione na działanie słońca, ponieważ ulegają przemianie do lumi-AL-LAD, które nie wywołuje żadnych efektów psychodelicznych. Podobnie sprawa ma się z kontaktem z wodą, szczególnie wodą z kranu – zawiera ona chlor (używany do jej oczyszczania), który nawet w małych ilościach potrafi uszkodzić strukturę i sprawić że cząsteczka stanie się nieaktywna. Wszystkie lizergamidy powinny być przechowywane w suchym, zimnym miejscu bez dostępu do światła, najlepiej bez dużego przewiewu powietrza.

Efekty, jakie wywoływać może, to między innymi:

– stymulacja, pobudzenie

– euforia fizyczna

– euforia psychiczna

– intensywny body high

– zwiększone ciśnienie krwi

– myślenie analityczne i introspektywne

– zwiększenie kreatywności oraz koncentracji

– przyspieszenie myśli

– zwiększone poczucie duchowości

– pętle myślowe

– zwiększone libido

– paranoje, lęki

– poprawione samopoczucie, dobry humor

– halucynacje przy otwartych oczach (OEV – open eye visuals)

– halucynacje przy zamkniętych oczach (CEV – closed eye visuals)

– halucynacje dźwiękowe

Jedyne konwencjonalne drogi podania AL-LAD to podanie doustne lub podjęzykowe. W przeciwieństiwe do innych psychodelików (np. niektóre fenetyloaminy czy tryptaminy), lizergamidy nie nadają się do waporyzacji – również z powodu wrażliwości cząsteczki, ulega ona zniszczeniu przy podgrzaniu.