178
Etizolam to popularna substancja z grupy tienotriazolodiazepin, mająca działanie przeciwlękowe, uspokajające, oraz nasenne. Etizolam mimo tego, że jest substancją typu research chemicals, jest również pełnoprawnym lekiem aptecznym stosowanym w leczeniu lęków czy bezsenności, m.in. w Indiach, gdzie dostępny jest w preparatach „Etizest”, „Etizex”, „Etilaam” oraz wielu innych. Został opatentowany w roku 1972, a do lecznictwa wprowadzony został w roku 1983. Mimo tego, że Etizolam potocznie nazywany jest benzodiazepiną, w rzeczywistości nią nie jest – jest triazolową pochodną tienodiazepiny. Jest to jednak powszechny skrót myślowy. Etizola występuje najczęsciej w postaci tabletek – aptecznych, lub RC – a rzadziej w postaci prochu, lub gotowego roztworu.
Etizolam charakteryzuje się szybkim czasem w którym jego efekty są odczuwalne, podobnie jak inne typowo przeciwlękowe benzodiazepiny, takie jak popularny alprazolam (Xanax). Kolejną jego cechą, którą również współdzieli z alprazolaem jest jego stosunkowo krótki czas działania, który utrzymuje się od 5 do 7 godzin. W porównaniu do alprazolamu, etizolam jest jednak słabszy od niego niemal o połowę. Etizolam najczęściej stosowany jest przez użytkowników RC jako forma „leczenia się samemu” gdy nie mają dostępnych benzodiazepin pochodzenia aptecznego. Zdarzają się jednak również przypadki osób, które preferują RC benzodiazepiny (takie jak etizolam) od tych dopuszczonych do lecznictwa.
Efekty, jakie może wywoływać etizolam, to:
– senność oraz sedacja
– silne uspokojenie
– zanik lęków oraz niepokoju
– rozluźnienie mięśni szkieletowych (miorelaksacja)
– zwiększony apetyt
– euforia – fizyczna i psychiczna
– zwiększona pewność siebie
– otępienie emocjonalne, osłabione odczuwanie emocji
– fałszywe przekonanie o byciu trzeźwym
– amnezja i problemy z pamięcią krótkotrwałą
– problemy z koordynacją ruchów
Etizolam po raz pierwszy pojawił się dostępny w internecie w okolicach 2011 roku. Od tego czasu jego popularność nieprzerwanie rosła. Niewątpliwie wysoka popularność zarówno etizolamu jak i innych benzodiazepin wynika z jego budującej nawyki i uzależniającej natury, którą również z nimi dzieli.
Należy pamiętać, że etizolam po regularnym, długotrwałym zażywaniu, w wypadku jego nagłego przerwania potrafi wywołać silne efekty odstawienne, podczas trwania których mogą wystąpić takie symptomy jak:
– bardzo złe samopoczucie
– nawrót lęków
– bóle głowy, mięśni
– ataki drgawek, padaczka
Etizolam jest substancją kontrolowaną w wielu krajach świata, w tym w praktycznie wszystkich krajach Europy. Również w Polsce, etizolam jest substancją nielegalną. W Holandii etizola nielegalny jest od roku 2021. Chiny, będące największym producentem Etizolamu na świecie zdelegalizowały go w roku 2020, a Indie będące do niedawna największym eksporterem etizolamu na świecie, w 2019 roku zabroniły wywozu tej substancji poza granice kraju. Wskutek tego, dostępność etizolamu drastycznie spadła i jest on teraz wysoce poszukiwaną substancją. Z tego powodu na rynek wypuszczone zostało wiele różnych pochodnych oraz analogów etizolamu, wśród których znajdują się między innymi:
– deschloroetizolam („DCE”, „Etizolam-2”) – jest kilka razy słabszy od etizolamu, ale ma dłuższy czas półtrwania w organiźmie. Spotykany najczęsciej w formie tabletek, rzadziej w formie czystego prochu
– flubrotizolam („FANAX”) – najczęściej spotykany w tabletkach przypominających podłużne tabletki Xanax, z napisem „FANAX”. jest mocniejszy od etizolamu, jego czas działania jest podobny do etizolamu.
– fluetizolam – 8′-fluorowa pochodna etizolamu. Jest mocniejszy od etizolamu, ale charakteryzuje się trochę krótszym czasem półtrwania, niż etizolam. Spotykany w formie tabletek
– fluclotizolam – mocniejszy od etizolamu, również jego czas półtrwania w porównaniu do etizolamu jest krótszy. Spotykany w formie tabletek oraz blotterów (kartoników) nasączonych substancją
– deschloroclotizolam – jest słabszy od etizolamu, ale mocniejszy od deschloroetizolamu. Jego czas półtrwania jest podobny do deschloroetizolamu. Spotykany w formie tabletek.
– clotizolam – można go opisać, jako tiofenową pochodną triazolamu. Jest mocniejszy od wszystkich wymienionych wcześniej pochodnych, ale charakteryzuje się ekstremalnie krótkim czasem półtrwania w organiźmie. Spotykany jest w postaci tabletek.