Morfodrol (morphodrol) to syntetyczny stymulant ośrodkowego układu nerwowego, chemicznie znany jako 3-(difenylohydroksymetylo)morfolina. Morfodrol jest pochodną pipradolu (Metatran), stymulantu który został opracowany w późnych latach 40 XX. wieku. Substancja ta, poza pipradolem, jest także poniekąd spokrewniona z heksapradolem, 2-DPMP (dezoksypipradol), 3-Benzhydrylomorfoliną (wersja morfodrolu bez grupy hydroksylowej) czy beta-fenylometamfetaminą (N,alfa-dimetylo-beta-fenyloetyloaminą) i jest jednym z reprezentantów całego wachlarza stymulantów opracowanych w połowie XX wieku przez kilka amerykańskich firm, poszukujących alternatyw dla amfetaminy i podobnych jej stymulantów, które byłyby mniej szkodliwe.
Morfodrol powstał w trakcie badań prowadzonych przez firmę American Home Products w latach 50. oraz 60. XX wieku. Biorąc strukturę pipradolu za bazę, badacze pracujący dla AHP starali się stworzyć szereg związków podobnych do pipradolu, które także wykazywałyby działaniee pobudzające oraz anorektyczne (zmniejszającym łaknienie), ale o krótszym czasie działania oraz niosących ze sobą mniej skutków ubocznych niż miało to miejsce w przypadku pipradolu. Jednym z efektem modyfikacji związku macierzystego był właśnie morfodrol. Jego modyfikacja polega na zastąpieniu pierścienia piperydyny w pipradrolu pierścieniem morfoliny. Ta zmiana strukturalna została zbadana w celu zmiany profilu farmakologicznego związku macierzystego.
Morfodrol nie został nigdy tak dobrze zbadany jak pipradol i nie został nigdy skomercjalizowany na szeroką skalę. Na podstawie dostępnych danych, można stwierdzić, że działa on jako inhibitor wychwytu zwrotnego dopaminy oraz noradrenaliny, wykazując profil farmakologiczny przypominający pipradol. W porównaniu do niego jednak, morfodrol wykazuje zmniejszoną siłę działania i krótszy okres półtrwania, oraz co się z tym wiąże, skrócony czas efektów. Mimo że morfodrol nie został formalnie przetestowany na ludziach, wpisy z forów internetowych donoszą o dawkowaniu mieszczącym się w przedziale 5 – 35 miligramów. Czas działania w porównaniu do pipradolu jest znacznie krótszy, i zamiast wynosić nawet do 48 godzin, to jest to jedynie 6-8 godzin.
Niektórzy użytkownicy opisują działanie morfodrolu jako przypominające w pewnym stopniu izopropylofeniadt, zauważając jego delikatne i nienachane właściwości pobudzające w umiarkowanych dawkach. Efekty te obejmują zwiększoną czujność, zmniejszone zmęczenie i delikatną poprawę nastroju. Do efektów ubocznych można zaliczyć zwiększoną potliwość, lekki niepokój oraz bezsenność. Niestety brakuje informacji jakie zagrożenia może nieść ze sobą regularne i długotrwałe przyjmowanie morfodrolu, lecz ogólnie przyjmuje się, iż potencjalne szkody które mogłyby z tego wynikać nie różnią się znacznie od tych które wiążą się z nadużywaniem podobnych, popularniejszych środków, takich jak np. metylofenidat, izopropylofenidat.
Pomimo rozsądnie brzmiącego profilu działania, morfodrol nie zyskał żadnego rozgłosu nie tylko w świecie medycyny – substancja ta nie stała się popularnym stymulantem również na scenie research chemicals. Jego stosunkowo ograniczona siła i czas działania, w połączeniu z dostępnością bardziej skutecznych, silniejszych, łatwiej dostępnych i tańszych stymulantów, takich jak katynony czy fenidaty, prawdopodobnie znacznie przyczyniły się do tego stanu rzeczy. Obecnie Morphodrol nie jest powszechnie stosowanym środkiem w medycynie, nauce a także i w rekreacji, szczegółowych informacji na temat tego środka brakuje, a istniejące donisienia i opisy pozostają skąpe.
Morphodrol jest substancją legalną na terenie Polski. Jego posiadanie oraz handel nie jest regulowane przez prawo. Substancja ta może być jednak nielegalna m.in. w USA ze względu na jej podobieństwo strukturalne do pipradolu.
Autor tekstu: horsii
