Eutylone – co to za substancja?

Eutylone (lub bardziej „po naszemu” – eutylon) to syntetyczny stymulant z grupy beta-ketonów (katynonów). Jego dłuższa, bardziej fachowa nazwa to bk-EBDB, a jej pełne rozwinięcie to beta-keto-etylobenzodioksobutanamina. Eutylon jest wyższym homologiem butylonu (bk-MBDB), różniąc się od niego podstawnikiem etylowym przy azocie zamiast metylowego, a także homologiem etylonu (bk-MDEA), tutaj różniąc się z kolei dłuższym o jeden węgiel łańcuchem w pozycji alfa. Eutylon z reguły spotykany jest w formie białych, mniejszych lub większych kryształów, rzadziej w formie tabletek, pigułek czy żelowych kapsułek wypełnionych substancją. Występuje w postaci soli chlorowodorku.

Eutylon nie jest substancją nową – pierwsze wzmianki o niej w literaturze pojawiały się już w latach 60. za sprawą badań i patentów koncernu farmaceutycznego Boehringer Ingelheim – tego samego, który w mniej więecej tym samym czasie opracował takie substancje jak MDPV czy N-etyloheksedron (HEX-en). Jednak wtedy substancja została jedynie powierzchownie przebadana, a jej faktyczny wpływ na organizm ludzki został nam przybliżony dopiero niedawno, kiedy trafił do sprzedaży jako legalna substancja psychoaktywna w połowie lat 2010. Eutylon wciąż nie został dobrze przebadany, chociaż był już obiektem kilku różnych prac naukowych.

Przypuszcza się, że eutylon najprawdopodobniej działa na zasadzie wyrzutu trzech ważnych neuroprzekaźników odpowiadających za szeroko pojętą stymulację oraz euforię – dopaminy (DAT), serotoniny (SERT, 5HT) oraz noradrenaliny (NET) zwanej czasem także epinefryną. Są podejrzenia, że eutylon również powoduje wychwyt zwrotny tych neuroprzekaźników, lecz nie jest to póki co potwierdzone żadnymi badaniami.

Substancja ta zależnie od dawki i drogi podania, potrafi wywołać umiarkowaną stymulację którą łatwo opanować i zapewnić przyjemną euforię. Potrafi jednak szybko stać się dość nieprzyjemny, i wywołać wiele efektów ubocznych – szczególnie w wypadku, gdy kolejna dawka zostanie przyjęta zbyt szybko i/lub gdy przyjmowane dawki będą za duże. Mogą one wystąpić również przy zmieszaniu eutylonu z innymi stymulantami, szczególnie tymi silnymi, takimi jak a-PiHP, a-PVP czy MDPHP.

W porównaniu zarówno do butylonu i etylonu, dawkowanie eutylonu jest o wiele mniejsze niż jego poprzedników. Ponadto eutylon wywołuje znacznie mniejszą euforię, a daje więcej stymulacji. Spowodowane jest to rosnącym jego podobieństwem do bk-EBDP (efylon), który znany jest z bycia silnym stymulantem z nietypowym profilem działania, dającego całą gamę niebezpiecznych efektów ubocznych które nawet potrafią zagrozić życiu użytkownika. Eutylon od Efylonu różni się posiadaniem jednego węgla mniej w łańcuchu w miejscu alfa – eutylon posiada dwa, efylon trzy.

Eutylon może być podawany na wiele sposobów – niewątpliwie najpopularniejsze drogi podania to podanie doustne oraz podanie donosowe. Wiadomo jednak, że eutylon działa także podany dożylnie (IV), doodbytniczo (PR), a nawet w przypadku palenia (waporyzacja), jednak ostatnia metoda podania jest rzadko spotykana ze względu na krótki czas działania i to, że wymaga ona spalania i inhalacji bardzo dużych dawek tej substancji.

Efekty, jakie może wywołać to:

– stymulacja, problemy z zaśnięciem

– euforia, uczucie empatii

– podniesiony nastrój

– wazokonstrykcja

– odwodnienie

– podwyższone ciśnienie krwi

– przyspieszone tętno

– paranoje, lęki, niepokój

Eutylon, podobnie jak wszystkie inne katynony jest w Polsce nielegalny. Jest także zabroniony w większości krajów europy – Niemcy, Wielka Brytania, Francja i innych. Niemniej, pozostaje legalny w Holandii – choć nie wiadomo na jak długo – do końca 2023 roku ma stać się substancją nielegalną również i w Holandii.