Metylon – bk-MDMA
Wszyscy znamy 3,4-metylenodioksymetamfetaminę – MDMA. Ale czy wszyscy znamy metylon?
Metylon (inne nazwy: bk-MDMA, beta-keto-MDMA MDMC, M1) to syntetyczna substancja psychoaktywna należąca do grupy katynonów (beta ketonów / alfa-aminoketonów). Metylon jest beta-ketonową pochodną MDMA – pod względem budowy różni się od niego tylko obecnością podwójnego wiązania z atomem tlenu w miejscu beta (β). Substasncja ta z reguły występuje w formie białych/beżowych kryształów lub proszku, przybierając postać soli monochlorowodorku. Metylon po raz pierwszy został zsyntetyzowany i opisany w roku 1996 w publikacji naukowej autorstwa dwóch chemików, Alexandra Shulgina i Jacoba Peytona III. Dwójka badaczy z początku zsyntezowała metylon jako potencjalny środek antydepresyjny, ale wstępne badania szybko wykluczyły użycie metylonu jako antydepresantu ze względu na zbyt intensywne efekty uboczne oraz narkotyczne – czyli po naszemu – za dobrze szło się tym zrobić. W następnych latach metylon został skomercjalizowany, co ciekawe nie przez firmy farmaceutyczne ale przez szarostrefowych dystrybutorów środków typu dopalacze – legal highs, research chemicals etc.
Metylon jest często używany jako substytut MDMA ze względu na podobieństwa w działaniu tych dwóch substancji. Alexander Shulgin skomentował, że substancje te mają „prawie taką samą moc jak MDMA, ale nie dają takich samych efektów”. Stwierdził również, że „ma prawie że antydepresyjne działanie, przyjemne i pozytywne, ale nie ma w sobie tej wyjątkowej magii MDMA”. Obecnie użycie metylonu spada, głównie ze względu na wysoką dostępność taniego MDMA, oraz status legalny metylonu który powoduje że związek ten po delegalizacji przestaje być atrakcyjnym produktem dla szarostrefowych dystrybutorów chemikaliów badawczych.
Metylon działa jako mieszany inhibitor wychwytu zwrotnego/środek uwalniający serotoninę, noradrenalinę i dopaminę. Uważa się, że te neuroprzekaźniki są odpowiedzialne za regulację przyjemności, motywacji, skupienia i dobrego samopoczucia. Odbywa się to poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego i ponownego wchłaniania neuroprzekaźników po wykonaniu ich funkcji przekazywania impulsu nerwowego, umożliwiając ich gromadzenie i ponowne wykorzystanie, co skutkuje efektami stymulującymi i euforycznymi. W porównaniu do MDMA, metylon ma około 3 razy niższe powinowactwo do transportera serotonin, podczas gdy jego powinowactwo do transporterów noradrenaliny i dopaminy jest podobne. W szczególności powinowactwo metylonu do transportera VMAT2 jest około 13 razy niższe niż w przypadku MDMA.
Rezultatem tych różnic w farmakologii w stosunku do MDMA jest to, że metylon jest słabszy pod względem dawki, ale przez to także ma ma bardziej zrównoważone działanie katecholaminergiczne w stosunku do efektów serotoninergicznych. W związku z tym zachowuje się bardziej jak inhibitor wychwytu zwrotnego, a nie jak releaser. Dawkowanie metylonu mieści się w zakresie od 50 do 400 miligramów, gdzie 50 mg jest ledwo wyczuwalną dawką progową, a 400 mg jest dawką wysoką. Metylon, będąc empatogenem serotonergicznym powinien być przyjmowany oralnie, chociaż odnotowano także inne drogi aplikacji tej substancji – np. wciąganie. Mimo tego, że brakuje in informacji na temat np. biodostępności metylonu tymi drogami podania, przypuszcza się że są one mniej wydajne niż podanie doustne. Działanie metylonu rozpoczyna się w ciągu 20-50 minut. Intensywność doświadczenia rośnie następnie przez około godzinę, i utrzymuje sie następnie 1-2 godziny. Spadek intensywności działania trwa następnie około godziny, lub więcej. Całość doświadczenia zamyka się w czasie od 4 do 6 godzin.
Tolerancja na efekty metylonu rozwija się wraz z długotrwałym i wielokrotnym stosowaniem. Powoduje to, że użytkownicy muszą podawać coraz większe dawki, aby osiągnąć te same efekty. Potrzeba około 1-3 tygodni, aby tolerancja zmniejszyła się o połowę i 3-6 tygodni, aby powrócić do poziomu wyjściowego (przy braku dalszego spożycia). Metylon wykazuje tolerancję krzyżową ze wszystkimi stymulantami dopaminergicznymi, co oznacza, że po spożyciu metylonu wszystkie stymulanty będą miały zmniejszony efekt. Metylon, będąc beta-ketonem jest nielegalny w Polsce i w większości krajów Europy, w tym w Holandii, Belgii, Wielkiej Brytanii czy Niemczech.
Autor tekstu: horsii
