MDPiHP – opis działania substancji.

MDPiHP to syntetyczny stymulant z rodziny katynonów (alfa-aminoketonów) zwanych potocznie beta-ketonami lub po prostu ketonami. Pełna nazwa tej substancji to 3,4-metylenodioksypirolidynoizoheksanofenon. MDPiHP jest 4-metylową pochodną wszystkim już dobrze znanego MDPHP, i w gruncie rzeczy jeśli chodzi o budowę, to MDPiHP do MDPHP ma się tak samo, jak alfa-PiHP ma się do alfy-PHP.

Działanie niemalże wszystkich pirolidynoketonów (w tym MDPHP oraz MDPiHP) piera się na mechaniźmie wychwytu zwrotnego neuroprzekaźników (reuptake inhibition). Proces ten w wypadku tej grupy substancji dotyczy noradrenaliny (NET) oraz dopaminy (DAT), nie oddziałowując przy tym na serotoninę (SERT) w żadnym znaczącym stopniu.

Wychwyt zwrotny jest mechanizmem pozwalającym na ponowne wykorzystanie neuroprekaźnika prze neuron. W normalnym wypadku, bez wychwytu zwrotnego, neuroprzekaźnik po wykorzystaniu rozkładany jest przez m.in. monoooksydazę A (MAO-A), jednak w przypadku NDRI – inhibitora wychwytu zwrotnego dopaminy i noradrenaliny – nawet do 80% neuroprzekaźników jest wykorzystane ponownie.

Z dostępnych w internecie informacji, wywnioskować można że dawkowanie MDPiHP jest bardzo podobne do dawkowania MDPHP. Niektórzy użytkownicy twierdzą, że jest odrobinę większe. Metody podania wydają się pozostawać bez zmian w stosunku do MDPHP.

Efekty, jakie może wywoływać MDPiHP, to:

– euforia: MDPiHP może powodować odczucia intensywnej przyjemności, są one jednak bardzo krótkotrwałe i znacznie różnią się od euforii wywoływanej przez takie substancje jak np. MDMA czy 3-MMC. Najintensywniejsze są przy waporyzacji, lecz także najkrótsze.

– stymulacja: ta substancja może zwiększyć czujność i zmniejszyć uczucie zmęczenia, co pozwala osobom pozostać czujnym przez długi czas. W niewielkich dawkach pobudzenie to jest nienachalne. Jednak po zbyt częstym przyjmowaniu niewielkich dawek tej substancji, lub po przyjęciu zbyt dużej dawki, stymulacja staje się wręcz „nie do ogarnięcia”. Tę cechę MDPiHP zdecydowanie odziedziczyło od swoich poprzedników, m.in. MDPHP.

– poprawa koncentracji i skupienia: wszystkie pirolidynoketony może zwiększyć klarowność umysłu i poprawić skupienie, co pozwala osobom wykonywać zadania z większą wydajnością. Ten efekt występuje najczęściej w bardzo małych dawkach, ponieważ przy większych MDPiHP staje się czysto rekreacyjna i skupienie się jest wręcz niemożliwe.

– zmniejszenie apetytu: związki te mogą zmniejszyć a nawet całkowicie pozbawić nas uczucia głodu, oraz wywoływać intensywny jadłowstręt.

– zwiększone libido i popęd seksualny

Niestety, podobnie jak wszystkie substancje psychoaktywne, MDPiHP wywołuje także szereg skutków ubocznych. Oto niektóre z nich:

– lęki i paranoje: MDPiHP może łatwo wywołać intensywne uczucie strachu, powodować paranoje takie jak uczucie bycie obserwowanym, inwigilowanym, prześladowanym, szpiegowanym. Jest to cecha praktycznie wszystkich substancji z tej grupy, a w przypadku MDPHP, MDPiHP czy nawet MD-PV8, jest to wręcz „gwóźdź programu”.

– halucynacje: substancja ta może powodować omamy wzrokowe i słuchowe, które mogą być od dezorientujących do przerażających. Ten efekt, podobnie jak poprzedni, może być bardziej lub mniej niepokojący i zależy to od kondycji psychicznej osoby badającej.

– bezsenność: MDPiHP oraz jemu podobne zaburza normalne wzorce snu, utrudniając zasypianie lub utrzymanie snu po używaniu substancji.

– zwiększone tętno i ciśnienie krwi: MDPiHP powoduje szybkie bicie serca i podwyższone ciśnienie krwi, co może być szczególnie niebezpieczne dla osób z istniejącymi wcześniej schorzeniami układu krążenia.

Na chwilę obecną substancja ta jest nielegalna w większości krajów Europy, w tym w Polsce, podobnie jak wszystkie inne pochodne katynonu. Pozostaje jednak związkiem legalnym w Holandii, gdzie zaraz obok MDPHP cieszy się rosnącą popularnością.

Autor tekstu: horsii