352
Mefedron (4-MMC, znany jako „mef”, „mefa”) to organiczny związek chemiczny, substancja psychoaktywna z grupy katynonów, wykazująca działanie stymulujące i empatogenne. Związek ten został zsyntetyzowany już w 1929 roku. a od 2007 roku stał się dostępny w sprzedaży internetowej. Spotykany pod różnymi postaciami(kryształki, pigułki), zażywany różnymi sposobami (najcześciej donosowo, choć istnieją też osoby wstrzykujące mefedron) Do 2010 roku stał się rozpowszechniony praktycznie na całym świecie, stając się jednym z tańszych, łatwo dostępnych narkotyków imprezowych, zaraz obok MDMA. Jego działanie polegające na wyrzucie noradrenaliny, dopaminy i serotoniny zostało bardzo ciepło przyjęte przez całą kulturę imprezową. Oczywistym jest więc, że powszechne stało się łączenie tej substancji z innymi narkotykami – w tym z alkoholem. Jak w każdym przypadku łączenie substancji niesie za sobą pewne ryzyko, istotnym jest więc poznanie mechanizmu działania tych związków.
Efekty spożycia mefedronu to między innymi:
– stymulacja
– euforia
– natłok myśli
– zanik zahamowań
– empatia
– zwiększone libido
– zwiększona potliwość
– odwodnienie
– przyśpieszona akcja serca
– zwiększone ciśnienie tętnicze
– wazokonstrykcja
Jakie zatem są efekty spożycia mefedronu i alkoholu? Przede wszystkim należy wiedzieć, że mefedron jest stymulantem, a alkohol – depresantem. W związku z tym działanie tych obu związków będzie znosić się wzajemnie – mefedron niweluje senność wywołaną alkoholem. Niektórym osobom może się wydawać, że czują się jakby w ogóle nie wypili alkoholu po zażyciu mefedronu, jest to jednak bardzo złudne odczucie, mogące prowadzić do nierozsądnych zachowań zwłaszcza, że oba związki prowadzą do zaniku zahamowań. Trzeba zaznaczyć, że oba związki zwiększają libido, co może prowadzić do niechcianych zbliżeń.
Będąc pod wpływem mefedronu czujemy, że możemy wypić więcej alkoholu – łatwo więc o przedawkowanie jednej bądź drugiej substancji, dlatego też powinno pić się jedynie określoną ilość alkoholu w danym czasie. Działanie mefedronu jest stosunkowo krótkie, i po jego ustępieniu efekty dodatkowo wpitego alkoholu mogą być przytłaczające. To połączenie substancji może prowadzić do efektów tj. Bóle i zawroty głowy, agresja, zaburzenia świadomości, kompulsywne dorzucanie i wiele innych. Długofalowe skutki łączenia mefedronu i alkoholu są również uciążliwe – jest to bardzo „męczące” dla naszego mózgu połączenie. Może ono prowadzić do zespołów maniakalnych, urojeniowych. Zwiększa się możliwość wystąpienia przejściowych stanów psychotycznych. Efektem bardzo mocnego oddziaływania mefedronu na serotonine mogą być stany depresyjne, charakterystyczne również do nadużywania alkoholu.
Również w sferze fizycznej połączenie mefedronu i alkoholu wywołuje szereg efektów. Działanie zarówno mefedronu(jak i alkoholu) jest bardzo obciążające dla pracy serca. Osoby mające problem z pracą tego organu powinny unikać zażywania wszelkich stymulantów, alkoholu i ich połączeń. Zwiększone ciśnienie oraz znaczna tachykardia są ważnymi sygnałami ostrzegawczymi – połączenie mefedronu i alkoholu może zakończyć się udarem, bądź zawałem serca.
Spożycie alkoholu do mefedronu może poskutkować pewnym zniesieniem napięcia mięśniowego(w tym szczękościsku) zmnieszenia ewentualnych lęków, jest to jednak efekt wyłącznie chwilowy. Oba związki chemiczne powodują odwodnienie organizmu, co niesie za sobą szereg niekorzystnych efektów – nasilenie bólów głowy, rozkojarzenie, suchość w jamie ustnej. Skutkiem takiego odwodnienia organizmu jest również podwyższenie temperatury ciała – przemęczony organizm może przegrzać się, zwiększa się ryzyko wystąpienia drgawek. Należy więc pamiętać, aby uzupełniać płyny oraz unikać znacznego wysiłku fizycznego przy łączeniu mefedronu z alkoholem. Generalnie jest to połączenie niosące za sobą duże obciążenie dla organizmu, i powinno zachować się dużą ostrożność przy dawkowaniu.
