MDPHP

MDPHP, lub inaczej metylenodioksypirolidynoheksanofenon to syntetyczny stymulant z grupy beta-ketonów, a dokładnie pirolidynoketonów. MDPHP jest wyższym homologiem nielegalnego już od dawna MDPV i od oryginału różni się wydłużonym o 1 węgiel łańuchem w pozycji alfa.

MDPHP pierwotnie zostało opracowane w późnych latach 60. w laboratoriach zachodnioniemieckiej firmy farmaceutycznej Boehreinger Ingelheim w ramach badań mających na celu opracowanie i udokumentowanie nowych alfa-aminoketonów (tak wtedy nazywano beta-ketony), które mogłyby mieć potencjalne wykorzystanie w przyszłości na takie schorzenia jak narkolepsja, zaburzenia pamięci wywołane chorobami neurodegradacyjnymi czy otyłość. W 1969 roku firma Boehreinger Ingelheim złożyła patenty w urzędach patentowych w RFN, Wielkiej Brytanii i USA. Warto wspomnieć, że niemalże równocześnie, w tej samej firmie opracowane zostały również takie substancje jak m.in. HEX-en. MDPHP w trakcie badań laboratoryjnych wykazywało się bardzo wysoką, a wręcz zbyt wysoką aktywnością i niedopuszczalnymi, intensywnymi jak na standardy farmaceutyczne efektami ubocznymi takimi jak ciężkie obciążenie układu krążeniowego (w tym duży wzrost ciśnienia) oraz ewidentnie narkotyczna stymulacja, daleko wykraczająca poza nawet luźne jak na tamte czasy normy (które dopuszczały np. dekstroamfetaminę do leczenia otyłości – enacjomer amfetaminy będący silniejszy od samej metamfetaminy).

Po tym, jak badania nad MDPHP przyniosły niezadowalające rezultaty, związek został zapomniany na wiele lat. Dopiero w połowie lat 2010., po delegalizacji jego niższego homologu – MDPV, została wykonana prosta, niewymagająca szczególnej wiedzy chemicznej ze strony producentów modyfikacja cząsteczki MDPV skutkująca wytworzeniem właśnie MDPHP – i pokrywała się z odkryciami naukowców z Boehringer Ingelheim, którzy sami odkryli MDPV kilka lat przed MDPHP, lecz opisali to w innym patencie. Substancja wkrótce trafiła na rynek jako „oficjalny” następca MDPV i jego analog.

Działanie MDPHP opiera się na wychwycie zwrotnym dwóch neuroprzekaźników odpowiadających za stymulację – noradrenaliny oraz dopaminy. Oznacza to, że neuroprzekaźnik może zostać nawet kilkukrotnie wykorzystany zanim ulegnie rozpadowi poprzez monooksydazę, co przekłada się na dłuższy czas działania substancji. MDPHP wywołuje bardzo silną stymulację, co prawda słabszą niż MDPV, lecz absolutnie to nie znaczy że jest to substancja „słaba” – należy do niej podchodzić ostrożnie, ponieważ już dawki miligramowe potrafią wywołać intensywne efekty. MDPHP nie wywołuje praktycznie żadnej euforii, radości czy uczucia empatii i otwartości i jest tylko i wyłącznie czystym stymulantem.

Niepożądane efekty MDPHP mogą obejmować nieregularny rytm serca, duszności i zwiększoną potliwość, podwyższone ciśnienie, zwiększenie temperatury ciała, paranoje i urojenia, a w skrajnych przypadkach stany podobne do schizofrenii. Z tego powodu zaleca się szczególną ostrożność stosując ten stymulant oraz przyjmowanie małych dawek. Mniejsze dawki, liczące zaledwie kilka miligramów potrafią mieć działanie aktywizujące i działać jak stymulant funkcjonalny, na zasadzie podobnej do stymulantów typu metylofenidat i jemu podobnych, lecz wraz ze wzrostem przyjmowanych dawek ta właściwość bardzo szybko zanika i charakter działania MDPHP staje się czysto rekreacyjny.

Najpopularniejszą metodą zażywania MDPHP jest wciąganie – charakteryzuje się ono umiarkowanym czasem działania oraz stosunkowo szybkim uzyskaniem efektów od momenciu przyjęcia substancji. Mniej popularną, ale bezpieczniejszą metodą jest jedzenie – substancja zaczyna działać trochę później, ale jej działanie jest bardziej zrównoważone i rozłożone w czasie, z mniej wyczuwalnymi różnicami między okresem bardzo intensywnego działania i słabego działania. Pozostałe metody to palenie (waporyzacja) i wstrzykiwanie (IV), lecz ze względu na naturę tego związku są one odradzane niedoświadczonym użytkownikom substancji psychoaktywnych.

MDPHP mimo swojego długiego, wielogodzinnego czasu działania, podobnie jak krótko działające beta-ketony typu HEX-en, potrafi wywoływać kompulsywne zachowania polegające na przyjmowaniu w kółko kolejnych dawek, a co za tym idzie, utratą kontroli nad sytuacją. W sytuacjach takich w celu uspokojenia i sedacji nierzadko stosowane są leki z rodziny benzodiazepin czy neuroleptyków (przeciwpsychotyków), lub w wypadku ich braku, nawet alkohol.

Mimo swoich właściwości oraz utraty statusu legalnego środka psychoaktywnego w wielu krajach na świecie, MDPHP wciąż ma rzeszę swoich fanów i jest ogólnodostępne do zakupu w internecie. Odwiedź forum escobar.store i forum o research chemicals dopal.org, jesli interesuje cię zakup, poznanie opinii użytkowników czy po prostu pozyskanie więcej informacji na temat tego środka.