Metizolam – działanie substancji.

Metizolam to syntetyczna substancja psychoaktywna będąca pochodną benzodiazepiny, a dokładnie to należąca do mniejszej grupy tienodiazepin, gdzie pierścień benzenu został zamieniony na tiofen. Metizolam jest triazolową pochodną tienodiazepiny, co czyni ją triazolotienodiazepiną.

Dokładniejsza nazwa metizolamu to 1-demetylo-etizolam, po czym można się domyślać że Metizolam jest pochodną znanego wszystkim Etizolamu. Dla ścisłości, warto wspomnieć że etizolam to tienotriazolodiazepina wykazująca intensywne działanie przeciwlękowe, uspokajające, nasenne oraz rozluźniające mięśnie. Etizolam został opatentowany w roku 1972, a do lecznictwa wprowadzony został w roku 1983. Mimo tego, że Etizolam potocznie nazywany jest benzodiazepiną, w rzeczywistości nią nie jest – jest triazolową pochodną tienodiazepiny. Jest to jednak powszechny skrót myślowy. Etizolam występuje najczęsciej w postaci tabletek – aptecznych (z reguły pochodzących z Indii), lub jako RC – a rzadziej w postaci prochu, lub gotowego roztworu. Na rynku research chemicals etizolam pojawił się w okolicach roku 2011.

Niestety z biegiem czasu etizolam, poprzez działania rządów państw (głównie europejskich) zaczął stawać się substancją nielegalną. Wobec tego na rynku zaczęło się pojawiać coraz więcej związków o budowie i działaniu podobnym do etizolamu, takich jak flubrotizolam, fluetizolam, deschloroetizolam oraz właśnie metizolam.

Warto wspomnieć o tym, że w przeciwieństwie do fluetizolamu czy flubrotizolamu, metizolam nie został stworzony specjalnie na potrzeby rynku research chemicals, aby być sprzedawanym w szarej strefie związków chemicznych nieregulowanych prawnie. Metizolam został opracowany o wiele wcześniej, bo w roku 1995 przez grupę japońskich badaczy pod przywództwem dr. Michio Nanakishiego, pracujących dla firmy farmaceutycznej Welfide Corporation, a synteza tego związku została opisana w patencie US3904641. Mimo tej dość obszernej dokumentacji, metizolam nie posiada praktycznie żadnej historii bycia stosowanym u ludzi przed rokiem 2015, kiedy to substancja ta pojawiła się w ofercie internetowych sklepów z research chemicals.

Metizolam w porównaniu do etizolamu w kwestii budowy cząsteczki różni się tylko brakiem grupy 1-metylowej, stąd w pełnej nazwie „demetylo” (1-demetylo-etizolam). Jest to sytuacja podobna jak w przypadku estazolamu, gdzie w gruncie rzeczy estazolam to inaczej 1-demetylo alprazolam. W porównaniu do etizolamu, metizolam wykazuje dłuższy czas półtrwania niż swój poprzednik, ale przypłaca to spadkiem mocy działania – metizolam posiada około 70% mocy etizolamu.

Efekty, które może wywoływać metizolam prezentują się następująco:

– senność oraz sedacja – metizolam opisywany jest jako umiarkowany jeśli chodzi o intensywność senności jaką wywołuje. Pod tym względem jest podobny do etizolamu

– silne uspokojenie, zanik lęków oraz niepokoju – metizolam skutecznie wycisza oraz nieweluje lęki i niepokój.

– rozluźnienie mięśni szkieletowych (miorelaksacja) – intensywność rozluźnienia mięśni jest podobna, jak w przypadku etizolamu.

– euforia, zarówno fizyczna jak i psychiczna – euforia przy zażywaniu metizolamu jest intensyna lecz krótkotrwała, jej odczuwanie skutkuje częstym zażywaniem kolejnych dawek aby ją utrzymać. Mimo tego, przez to że metizolam ma dłuższy czas półtrwania, euforia ta utrzymuje się o wiele dłużej niż w wypadku etizolamu.

– zwiększona pewność siebie – dzięki silnej anksjolizie, metizolam wyraźnie zwiększa pewność siebie oraz wiarę w swoje możliwości.

– dysinhibicja – dysinhibicja to bycie nakierowanym na natychmiastową gratyfikację, co prowadzi do impulsywnych zachowań napędzanych przez bieżące myśli, uczucia i bodźce zewnętrzne, bez względu na wcześniejsze doświadczenia lub zastanowienie się nad konsekwencjami. Mniej intensywna, dysinhibicja może pozwolić na przezwyciężenie lęku. Może to często okazać się przydatne dla osób cierpiących na fobię społeczną lub ogólny brak pewności siebie. Jednak na wyższych poziomach intensywności, osoba pozbawiona zahamowań może być całkowicie niezdolna do zachowania jakichkolwiek pozorów samokontroli, kosztem uprzejmości, wrażliwości, dostosowania społecznego czy praw i przepisów.

– otępienie emocjonalne, osłabione odczuwanie emocji – podobnie jak inne benzodiazepiny, metizolam ma tendencję do „wyciszania” emocji. Osoba pod wpływem może być wtedy np. obojętna na wiadomości, które normalnie doprowadziłyby ją do płaczu. Może też wystąpić przeciwieństwo tego efektu, gdzie osoba reaguje bardziej emocjonalnie i intensywniej na dane wiadomości, lecz jest to o wiele rzadziej spotykane zjawisko.

– fałszywe przekonanie o byciu trzeźwym – metizolam, podobnie jak etizolam ma tendencję do wywoływania fałszywego przekonania o byciu trzeźwym. Jest to efekt nieodłącznie związany z działaniem anksjolitycznym i dysinhibicją. Osobie przekonanej o swojej trzeźwości w takim stanie rzadko kiedy daje się sensownie wytłumaczyć fakt, iż jest pod wpływem silnych środków uspokajających

– amnezja i problemy z pamięcią krótkotrwałą – metizolam jest umiarkowanie amnezyjny, w podobnym stopniu co etizolam. Nadmierne spożycie metizolamu może upośledzić zdolność do „tworzenia” nowych wspomnień. Większość osób odzyskuje ją wiele godzin po, lub nawet następneo dnia po zażyciu. Efekt ten jest niemalże nieunikniony w połączeniu z innymi depresantami, takimi jak alkohol etylowy, 2M2B, GBL, 1,4-BDO, GHB itd.

– problemy z koordynacją ruchów – metizolam w dużych dawkach może wpłynąć na koordynację motoryczną. Z tego względu nie należy prowadzić żadnych pojazdów, maszyn oraz urządzeń pod wpływem tej substancji. Wraz z efektami hipnotycznymi oraz silną anksjolizą stwarza to niebezpieczeństwo w postaci nieprawidłowej oceny sytuacji czy zaśnięcia w trakcie prowadzenia.

Z racji tego, iż metizolam nigdy nie był bardzo popularnym związkiem, pozostał on legalnym w wielu krajach, m.in. w Polsce czy w Holandii. Metizolam jest jednak nielegalny w Szwecji od 2016 roku.

Autor tekstu: horsii