GHV, lub inaczej kwas gamma-hydroksywalerianowy – bo tak brzmi pełna nazwa tego związku to synteytczna substancja psychoaktywna spokrewniona z dużo lepiej znanym i o wiele popularniejszym GHB, kwasem gamma-hydroksymasłowym. Związek ten jest czasem opisywany jako 4-metylo-GHB, lub „GVB”.
GHV jest aktywnym metabolitem GVL (gamma-walerolaktonu) i odpowiada za jego wszystkie efekty. Substancja ta jest legalnie sprzedawana m.in. w internecie jako alternatywa dla kontrolowanego prawnie GBL. GHV jest powszechnie uważany za słabszy, i mniej pożądany od GHB. Poza mniejszą intensywnością działania, sam profil działania również znacznie odbiega od oryginału. GHV opisywany jest jako wywołujący bardzo silne rozluźnienie mięśni szkieletowych (miorelaksację) w porównaniu do GHB, oraz umiarkowaną senność. w porównaniu do GHB, euforia jaką powoduje ten środek jest dość delikatna.
Efekty tej substancji prawdopodobnie jak w przypadku GHB, opierają się na działaniu na receptor GHB oraz na agoniźmie receptora GABA-B. Aktywacja zarówno receptora GHB, jak i GABA-B jest odpowiedzialna za specyficzny profil działania związków z tej grupy, będący mieszanką efektów stymulujących i uspokajających. Działanie GHV rozpoczyna się w ciągu 20-30 minut od przyjęcia. Efekty te narastają przez 10-30 minut, a szczytują przez 1-1,5 godziny, aby następnie zaniknąć bardzo szybko, bo w ciągu 20-40 minut. Całość doświadczenia trwa od dwóch do czterech godzin. Dawki wahają się od 0,5 grama do 4 gramów, gdzie dawki od 0,5 do 1 grama uważane są za niskie. Przeciętna dawka to 1 – 2 gramów, dawka wysoka to 2,5 – 5 gramów, a dawki powyżej 5 gramów uznawane są za bardzo wysokie. Przedawkowanie substancji może wiązać się wymiotami, konwulsjami oraz utratą przytomności.
Podobnie jak w przypadku GVL, toksyczność tego związku dla organizmu ludzkiego jest większa niż w przypadku GHB. To, połączone wraz z potrzebą stosowania wyższych dawek może stwarzać ryzyko dla zdrowia użytkowników. Wpływ GVL na organizm ludzki został przebadany tylko pobieżnie i powierzchownie, i brakuje dokładnych informaci na temat wpływu tej substancji na organizm człowieka w przypadku długotrwałego użytkowania. GHV jest substancją która jest w stanie wywołać uzależnienie zarówno psychiczne, jak i fizyczne. Jeśli jest zażywany przez długi czas, nagłe przerwanie dawkowania może poskutkować atakami padaczki, lękami oraz innymi efektami odstawienia substancji. W celu załagodzenia efektów odstawienia najlepiej jest zmniejszać dawki stopniowo, lub zastosować np. leki z rodziny benzodiazepin aby załagodzić objawy odstawienne.
Poszczególne efekty jakie może wywołać kwas gamma-hydroksywalerianowy, to:
– w mniejszych dawkach aktywizacja, lekka stymulacja, pobudzene, a w większych senność i sedacja
– euforia
– zwiększona empatia oraz chęć kontaktów z ludźmi
– rozluźnienie mięśni
– zwiększony popęd seksualny
– dysinhibicja
– anksjoliza, zmniejszenie lęków oraz napięcia nerwowego
– nudności
– problemy z żołądkiem
– wymioty
– amnezja, problemy z pamięcią krótkotrwałą
– nadmierna senność
– drgawki
– depresja oddechowa – szczególnie przy dużych dawkach
Należy pamiętać, że spożywanie alkoholu etylowego razem z GHV niesie ze sobą duże zagrożenie. Wynika ono z tego, iż aldehyd octowy, będący metabolitem etanolu, i GHV są metabolizowane przez dwa te same enzymy wątrobowe, a mianowicie dehydrogenazę alkoholową (ADH), oraz dehydrogenazę aldehydową (ALDH). Doprowadza to do tego, że aldehyd octowy i GHV zaczynają konkurować ze sobą o dalszy metabolizm, co znacznie go upośledza, wydłużając czas całkowity metabolizmu, wskutek czego w organiźmie przez dłuższy czas utrzymują się zawyżone poziomy tej substancji. Stwarza to niebezpieczeństwo przypadkowego przedawkowania – obie substancje działają na organizm wtedy znacznie silniej niż normalnie.
Autor tekstu: horsii
