2C-B-FLY to syntetyczna substancja psychoaktywna należąca do rodziny fenetyloamin. Substancja ta jest benzodihydrofuranową pochodną 2C-B, w której proste grupy metoksy w pozycjach 2 oraz 5 pierścienia benzenowego zostały zamienione na pierścienie dihydrodifuranowe. Ze względu na siłę i czas działania 2C-B-FLY i wrażliwosć na niewielkie zmiany w dawkowaniu, wielu użytkownik ów podkreśla, że 2C-B-FLY nie powinno być postrzegane jako prosty substytut 2C-B. Zdecydowanie zaleca się podejście do tej silnej, długotrwałej i stosunkowo nieprzewidywalnej substancji halucynogennej z odpowiednią ostrożnością.
2C-B-FLY jest analogiem 2C-B który po raz pierwszy został zsyntetyzowany przez Aarona P. Monte w 1996 w trakcie jego badań nad molekułami z serii „FLY”, inne badane cząsteczki to były kolejno 2C-FLY, FLY, B-FLY oraz DOM-FLY oraz tym, w jaki sposób wchodzą w interakcje z różnymi receptorami serotoninowymi w organiźmie człowieka. Mimo, że substancja ta pojawiła się w sklepach internetowych po raz pierwszy już w okolicach 2005 roku, to dopiero po 2016 roku substancja ta stała się wysoce popularna. W 2009 roku miejsce miał incydent, w trakcie którego w październiku tego roku partia Bromo-DragonFLY została przypadkowo błędnie oznakowana jako 2C-B-FLY. Bromo-DragonFLY jest dawkowane w mikrogramach, gdzie 2C-B-FLY jest dozowany w miligramac.. Ta pomyłka doprowadziła doprowadziło do dwóch zgonów w wyniku przedawkowania Bromo-DragonFLY – dawka która dla 2C-B-FLY była dawką normalną, okazała się dawką śmiertelnę w przypadku Bromo-DragonFLY. Zdarzenie to doprowadziło do natychmiastowego wycofania produktu z rynku aż do około 2016 roku, kiedy to ponownie pojawiło się w sklepach internetowych.
Istnieje bardzo niewiele danych na temat właściwości farmakologicznych, metabolizmu i toksyczności, a historia stosowania tego związku u ludzi jest niewielka. Nie ma zbyt wielu badań wiadomo na temat tego, w jaki dokładnie sposób 2C-B-FLY oddziałowuje na organizm, ale uważa się, że psychodeliczne efekty 2C-B-FLY wynikają z jego aktywności na receptorze 5-HT2A jako jego częściowego agonisty. Jednak rola tych interakcji i sposób, w jaki skutkują one doświadczeniem psychodelicznym, pozostaje przedmiotem badań i spekulacji. W porównaniu do 2C-B, 2C-B-FLY wykazuje znacznie wyraźniejszy body high. Wywołuje także intensywniejsze efekty wizualne, bardziej złożoną geometrię i bardziej dogłębne halucynacje wewnętrzne, które są porównywalne do meskaliny, 2C-E lub MDA w wysokich dawkach. Niższe dawki są jednak związane z efektami bardziej entaktogennymi, w przeciwieństwie do klasycznych efektów psychodelicznych.
Efekty fizyczne tej substancji są porównywalne do tych wywoływanych przez tradycyjne fenetyloaminy, takich jak 2C-E, meskalina i 2C-T-7, wraz z bardziej wyraźnymi efektami ubocznymi. Istnieje wiele doniesień o tym, że substancja ta przyjmowana doustnie posiada bardzo niską biodostępność, i inne drogi podania, takie jak donosowa rozwiązują ten problem. Ponadto istnieje wiele doniesień sugerujących, że substancja ta może potencjalnie być inhibitorem monooksydazy (MAOI), co może uczynić go niebezpiecznym w połączeniu z niektórymi substancjami. W porównaniu do innych psychodelików ma tendencję do utrzymywania poziomu względnie normalnej i trzeźwej struktury myślowej, niezależnie od subiektywnej intensywności wizualnych, fizycznych i poznawczych efektów towarzyszących doświadczeniu. Pozostawia to użytkownika pod kontrolą w sposób, który nie byłby możliwy w przypadku wielu związków, takich jak 4-AcO-DMT lub LSD, ze względu na towarzyszące im zmiany w strukturze myślenia, oraz zachwiania w „trzeźwości” procesu myślowego.
Autor tekstu: horsii
