Gamma-walerolakton: o wiele gorszy od GBL.

Gamma-walerolakton (γ-Walerolakton; GVL) to jedna z wielu substancji będąca zamiennikiem dla GBL – związku którego dystrybucja jest ściśle kontrolowana przez prawo w większości krajów świata. Mimo, że związek jest ten legalny, niewiele osób się na niego decyduje ze względu na jego efekty, słabsze i znacznie różniące się od wysoce pożądanego GBL, a także wyższą szkodliwosć.

Sam metabolizm GVL działa dokładnie na tej samej zasadzie, co metabolizm GBL. Metabolizm ten przebiega przez enzym paraoksonazy zwanej także czasami laktonazą – z tą różnicą, że efektem metabolizmu GBL jest GHB, a efektem metabolizmu GVL jest GHV, czyli kwas gammma-hydroksywalerianowy, lub inaczej, 4-metylo-GHB. Podobnie jak w przypadku GBL, GVL sam w sobie nie jest aktywną substancją psychoaktywną i za efekty odpowiada metabolit, tzn. jest prodrugiem (prolekiem). GHV jednak, poza budową, także w działaniu znacznie różni się od GHB.

GHV jest znacznie słabsze od GHB, ponadto profil działania jest zdecydowanie inny. GHV wywołuje silniejszą miorelaksację (Rozluźnienie mięśni szkieletowych) niż GHB, słabszą, krótkotrwałą euforię, i ma mniej intensywny efekt sedatywny (nasenny). Jest także bardziej toksyczne dla organizmu niż GHB.

Dokładny mechanizm działania GHV jest o wiele słabiej przebadany niż GHB, jednak wiadomo że opiera się on na agoniźmie receptorów GABA B oraz receptora GHB – choć z mniejszą intensywnością niż GHB. Dawki GVL potrzebne do osiągnięcia umiarkowanych efektów są wyższe niż GBL, czas działania jednak jest podobny do GBL – czyli krótki. Substancja zaczyna działać w przeciągu 5-15 minut, efekty szczytowe trwają do 45 minut. Całe doświadczenie z pojedynczej dawki zamyka się w jednej-dwóch godzinach.

Poszczególne efekty jakie może wywołać Gamma-walerolakton, to:

– w mniejszych dawkach aktywizacja, lekka stymulacja, pobudzene, a w większych senność i sedacja

– euforia – choć umiarkowana

– zwiększona empatia oraz chęć kontaktów z ludźmi

– rozluźnienie mięśni

– zwiększony popęd seksualny

– dysinhibicja

– anksjoliza, zmniejszenie lęków oraz napięcia nerwowego

Do efektów negatywnych możemy zaliczyć:

– nudności

– problemy z żołądkiem

– wymioty

– amnezja, problemy z pamięcią krótkotrwałą

– nadmierna senność

– drgawki

– depresja oddechowa – szczególnie przy dużych dawkach

Należy pamiętać, że spożywanie alkoholu etylowego razem z GVL niesie ze sobą duże zagrożenie. Wynika ono z tego, iż aldehyd octowy, będący metabolitem etanolu, i GHV są metabolizowane przez dwa te same enzymy wątrobowe, a mianowicie dehydrogenazę alkoholową (ADH), oraz dehydrogenazę aldehydową (ALDH). Doprowadza to do tego, że aldehyd octowy i GHV zaczynają konkurować ze sobą o dalszy metabolizm, co znacznie go upośledza, wydłużając czas całkowity metabolizmu, wskutek czego w organiźmie przez dłuższy czas utrzymują się zawyżone poziomy tej substancji. Stwarza to niebezpieczeństwo przypadkowego przedawkowania – obie substancje działają na organizm wtedy znacznie silniej niż normalnie.

Gamma-walerolakton jest substancją która jest w stanie wywołać uzależnienie zarówno psychiczne, jak i fizyczne. Jeśli jest zażywany przez długi czas, nagłe przerwanie dawkowania może poskutkować atakami padaczki, lękami oraz innymi efektami odstawienia substancji. W celu załagodzenia efektów odstawienia najlepiej jest zmniejszać dawki stopniowo, lub zastosować np. leki z rodziny benzodiazepin aby załagodzić objawy odstawienne.

Autor tekstu: horsii