4-MeOMC (4-metoksymetylokatynon) – lub metedron, bo tak brzmi potoczna nazwa tego związku – to syntetyczna substancja psychoaktywna należąca do rodziny katynonów, potocznie zwanych beta-ketonami lub po prostu ketonami. 4-MeOMC było jedną z wielu odpowiedzi na delegalizację kolejno 4-MMC (mefedron) czy 3-MMC (metafedron) i u szczytu swojej popularności był właśnie jednym z popularniejzych zamienników tych substancji. Pod względem budowy, 4-MeOMC jest spokrewnione z 4-MMC, 3-MMC czy 3-MeOMC – 4-MeOMC jest izomerem pozycjonalnym 3-MeOMC, oznacza to że związki te zbudowane są z tej samej liczby takich samych elementów, i różnią się tylko ich położeniem, a w wypadku izomerów metoksymetylokatynonu, położenie zmienia grupa metoksy. Mimo tego, iż metedron został po raz pierwszy zsyntezowany w roku 1933, jest to substancja względnie słabo przebadana, szczególnie w porównaniu do takich katynonów jak na przykład 4-MMC.
4-MeOMC opisywane jest jako silny empatogen, wywołujący bardzo intensywną euforię oraz umiarkowaną stymulację. Ilość serotoniny wyzwalanej jest bardzo duża, o czym świadczą opisy doświadczeń wielu użytkowników mówiące o uczuciu senności, ziewaniu i podobnych w trakcie szczytowego dzałania substancji. Najczęstszą drogą podania metedronu jest podanie doustne. Podanie donosowe jest z reguły odradzane ze względu na gorsze wchłanianie się substancji oraz słabsze efekty. Dawki metedronu są dość bliskie do dawek podobnych katynonów i wahają się od 50 do 250 miligramów. Czas działania metedronu zamyka się w przedziale około 2 – 2,5 godziny w przypadku podania doustnego oraz około 1,5 godziny w przypadku wciągania. Potencjalne aspekty szkodliwości metedronu są relatywnie słabo zbadane w porównaniu do innych syntetycznych katynonów, lecz można przypuszczać że niebezpieczeństwa płynące z zażywania tej substancji są podobne do tych ze związków analogicznych do niej.
Badania wykazują, że metedron jest silnym inhibitorem transportera serotoniny (SERT) i transportera noradrenaliny (NET), ale słabym inhibitorem transportera dopaminy (DAT). Klinicznie, stosunek DAT/SERT metedronu jest mniejszy niż 1.0. Inne związki analogowe zwykle mają stosunek DAT/SERT mniejszy niż połowa, co oznacza, że w przeciwieństwie do innych związków podobnych wg. profilu działania do MDMA, metedron nie preferuje hamowania NET i DAT nad SERT. Wysoka selektywność metedronu w stosunku do transportera serotoniny plasuje go wśród związków o najwyższej selektywności w porównaniu do związków o podobnej strukturze. Metedron jest SNDRA (Serotonin-norepinephrine-dopamine releasing agent), co jest dość powszechną cechą wśród narkotyków. Oznacza to, że metedron jest silnym wyzwalaczem wszystkich trzech głównych neuroprzekaźników – serotoniny, noradrenaliny (czasem zwanej norepinefryną) oraz dopaminy.
Stwierdzono również, że metedron jest podobny do MDMA pod kątem działania na neuroprzekaźniki, ale warto zaznaczyć badanie in vivo leku spowodowało silniejszą reakcję hipertermiczną niż zwykle zgłaszana w badaniach MDMA, co może prowadzić do niebezpiecznych efektów ubocznych. Wpływ metedronu na transporter serotoniny, SERT, może zakłócać i powodować komplikacje u osób przyjmujących jednocześnie leki zmieniające poziom serotoniny, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Ponadto, wątpliwości budzi podobieństwo metedronu do PMA (para-metoksyamfetaminy) oraz PMMA (para-metoksymetamfetaminy). Przypuszcza się, że podobnie jak dwa te związki, 4-MeOMC może być inhibitorem monooksydazy, zatrzymując proces rozkładu neuroprzekaźników wyzwalanych przez ten narkotyk – w tym i serotoniny. Nagromadzenie się serotoniny może doprowadzić do zespołu serotoninowego, potencjalnie zagrażającego życiu stanu charakteryzującego się hipertermią, pobudzeniem, drgawkami i niestabilnością układu sercowo-naczyniowego. Z tego powodu, mieszanie 4-MeOMC z innymi substancjami o podobnym działaniu serotoninergicznym, z niektórymi suplementami (np. 5-hydroksytryptofan) czy lekami (na przykład z grupy SSRI, SNRI) może być bardzo niebezpieczne. Inną kwestią jest potencjalna neurotoksyczność metedron – związek ten wyzwalając nienaturalne, ogromne ilości neuroprzekaźników (głównie serotoniny) może okazać się wyjątkowo szkodliwy dla neuronów serotoninowych. Są to jednak tylko przypuszczenia bazujące na doświadczeniach użytkowników, i ta kwestia nie została nigdy poruszona w kontekście badań naukowych.
Autor tekstu: horsii
