Rilmazafone – co to za substancja?

Rilmazafon to syntetyczny związek chemiczny, będący pochodną benzodiazepiny. Jego popularność stale rośnie w krajach takich jak Niemcy ze względu na tamtejsze restrykcyjne prawo dotyczące regulacji pochodnych benzodiazepiny oraz to, w jaki sposób Rilmazafon obchodzi te przepisy. Rilmazafon sam w sobie nie jest benzodiazepiną, ponieważ w jego strukturze nie ma benzenu połączonego z pierścieniem diazepinowym, dlatego też nie jest klasyfikowany jako benzodiazepina w wielu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych, Holandii czy w Niemczech. Rilmazafon sam w sobie nie ma również wpływu na receptory benzodiazepinowe, ani nie wywołuje żadnych efektów psychoaktywnych przed metabolizmem. Jednak po dostaniu się do organizmu jest metabolizowany przez enzymy aminopeptydazy w jelicie cienkim, tworząc główną aktywną benzodiazepinę  – Rilmazolam (pełna nazwa: 8-chloro-6-(2-chlorofenylo)-N,N-dimetylo-4H-1,2,4-triazolo [1,5-a][1,4]benzodiazepino-2-karboksyamid).

Rilmazolam, czyli główny metabolit zawiera już strukturę pierścienia benzodiazepinowego (pierścień benzenowy połączony z pierścieniem diazepinowym) i jest zwykłą benzodiazepiną, w przeciwieństwie do związku macierzystego (rilmazafonu), który nie ma pierścienia diazepinowego. Wobec tego, rilmazafon stał się bardzo popularą alternatywą dla klasycznych benzodiazepin które nie wymagają żadnego metabolizmu aby zacząć oddziaływać na nasz organizm. Co więcej, Rilmazafon nie jest tylko i wyłącznie szarostrefowym research chemical – jest on stosowany w medycyie w Japonii jako środek do leczenia bezsenności.

Rilmazafon został opracoway także w Japonii w połowie lat 80., a wtedy wówczas jego nazwa kodowa brzmiała „450191-S”. Pod koniec lat 2010. Rilmazafon zaczął pojawiać się w ofertach coraz większej ilości sklepów oferujących odczynniki chemiczne. Rilmazafon w Japonii dostępny pod nazwą „リスミー” („Rhythmy”). Biorąc pod uwagę iż jest to związek wprowadzony do lecznictwa, jest on więc stosunkowo o wiele lepiej przebadany, niż wiele innych substancji z gatunku research chemicals które dostępne są na rynku.

Według wpisów opublikowanych na forach internetowych zrzeszających entuzjastów research chemicals, Rilmazafon posiada tzw. efekt sufitowy (ceiling effect). Oznacza to, że intensywność działania substancji zwiększa się wraz z przyjmowaniem coraz to większych dawek tylko do pewnego stopnia. Na pewnym etapie, substancja przestaje działać coraz mocniej, a zjawisko nasilających się efektów po prostu się zatrzymuje.

Efekty, jakie może wywoływać Rilmazafon, to:

– senność oraz sedacja – rilmazafon jest lekiem nasennym, tak więc potrafi wywoływać silne uczucie zmęczenia oraz senności.

– silne uspokojenie, zanik lęków oraz niepokoju – intensywność tego efektu porównywalna jest do bromazolamu.

– rozluźnienie mięśni szkieletowych (miorelaksacja) – ten efekt jest silniejszy niż w przypadku alprazolamu, ale wciąż nie jest on na tak wysokim poziomie jak inne benzodiazepiny, na przykład klonazolam czy flubromazepam.

– euforia, zarówno fizyczna jak i psychiczna – euforia przy Rilmazafonie jest umiarkowana i krótkotrwała, co może prowadzić do częstego przyjmowania kolejnych dawek.

– otępienie emocjonalne, osłabione odczuwanie emocji – podobnie jak inne benzodiazepiny, rilmazafon ma tendencję do „wyciszania” emocji. Osoba pod wpływem może być wtedy np. obojętna na wiadomości, które normalnie doprowadziłyby ją do płaczu. Może też wystąpić przeciwieństwo tego efektu, gdzie osoba reaguje bardziej emocjonalnie i intensywniej na dane wiadomości, lecz jest to o wiele rzadziej spotykane zjawisko.

– fałszywe przekonanie o byciu trzeźwym – rilmazafon ma tendencję do wywoływania fałszywego przekonania o byciu trzeźwym. Jest to efekt nieodłącznie związany z działaniem anksjolitycznym i dysinhibicją. Osobie przekonanej o swojej trzeźwości w takim stanie rzadko kiedy daje się sensownie wytłumaczyć fakt, iż jest pod wpływem silnej benzodiazepiny.

– amnezja i problemy z pamięcią krótkotrwałą – Przy przyjmowaniu dużych dawek, Rilmazafon może wywołać problemy z tworzeniem nowych wspomnień. Efekt ten jest niemalże nieunikniony w połączeniu z innymi depresantami, takimi jak alkohol etylowy, 2M2B, GBL, 1,4-BDO, GHB itd.

– problemy z koordynacją ruchów – Rilmazafon w dużych dawkach silnie wpływa na koordynację motoryczną. Z tego względu nie należy prowadzić żadnych pojazdów, maszyn oraz urządzeń pod wpływem tej substancji. Wraz z efektami hipnotycznymi oraz silną anksjolizą stwarza to niebezpieczeństwo w postaci nieprawidłowej oceny sytuacji czy zaśnięcia w trakcie prowadzenia.

Autor tekstu: horsii