4,4′-dimetyloaminoreks (4,4′-DMAR, „Serotoni”) to syntetyczny stymulant powiązany z takimi subtancjami jak aminoreks, 4-metyloaminoreks (4-MAR), pemolina czy tozalinon (thozalinone). 4,4′-DMAR jest jednym z kilku analogów 4-MAR, które pojawiły się na rynku po tym jak substancja ta została zdelegalizowana.
Po raz pierwszy związek ten został zidentyfikowany laboratoryjnie w Holandii w 2012 roku. Rok później związek ten stał się dostępny poza Holandią, a w 2014 roku był już dostępny w większości krajów europy, w tym w Polsce, Wielkiej Brytanii i Republice Czeskiej.
4,4′-DMAR jest związkiem uwalniającym przekaźniki monoaminowe. Według badań, jest silnym ale dość dobrze zrównoważonym środkiem uwalniającym wszystkie trzy główne neuroprzekaźniki – serotoninę, noradrenalinę i dopaminę. Oznacza to, że jest SNDRA. Wartości EC50 dla serotoniny, noradrenaiiny i dopaminy wynoszą 18.5 nM, 26.9 nM, and 8.6 nM. Ponadto, 4,4′-DMAR oddziałowuje na receptor VMAT2 z podobną siłą co MDMA. Pod kątem efektów, 4,4′-DMAR opisywany jest jako silny stymulant podobny do metamfetaminy, dzielący niektóre swoje charakterystyki z empatogenami takimi jak MDMA, MDA czy mefedron. Wywołuje zarówno uczucie euforii jak i długotrwałą stymulację, zarówno fizyczną jak i psychiczną. Niektórzy użytkownicy porównują ten związek do mieszanki amfetaminy oraz MDMA.
Istnieje kilka dróg podania 4,4′-DMAR lecz najpopularniejszą z nich jest podanie doustne i donosowe. Tą drogą, dawki mieszczą się w przedziale 50 – 150 miligramów. Działanie substancji rozpoczyna się w przeciągu 10 – 30 minut, i utrzymuje się nawet do 5-6 godzin.
4,4′-DMAR został powiązany z co najmniej 31 zgonami na Węgrzech, w Polsce i Wielkiej Brytanii które miały miejsce do lutego 2014 r., głównie w przypadku spożycia w połączeniu z innymi narkotykami. 19 zgonów związanych z 4,4′-DMAR odnotowano w Irlandii Północnej w tym samym okresie. Wynika to ze słabego profilu bezpieczeństwa 4,4′-DMAR. Substancja ta jest wzglęnie słabo przebadana w porównaniu do środków takich jak na przykład amfetamina, metamfetamina czy mefedron. Potencjalne skutki uboczne wywoływane przez te substancje są mniej znane, a same substancje są mniej przewidywalne. Ich mechamizmy działania są słabo rozpoznane co może poskutkować zastosowaniem niewłaściwych metod leczenia – na przykład zespół serotoninowy nierzadko jest rozpoznawany bardzo późno w przypadkach zatruć i przedawkowań dopalaczy.
Efekty, jakie może wywoływać 4,4′-dimetyloaminoreks:
– pobudzenie: 4,4′-dimetyloaminoreks jest silnym, długo działającym stymulantem często porównywanym do metamfetaminy. Bezsenność wiele godzin po zażyciu jest często spotykanym w trakcie jego używania zjawiskiem
– euforia: 4,4′-dimetyloaminoreks uwalnia duże ilości serotoniny, co wywołuje odczuwanie euforii. To uczucie euforii jednak jest o wiele bardziej krótkotrwałe w porównaniu do pobudzenia.
– zmniejszony apetyt
– zwiększona towarzyskość: jak większość euforyków i empatogenów, substancja może wzmagać uczucia towarzyskości i chęci kontaktu z innymi ludźmi
– lęki i paranoje: efekt ten występuje najczęściej w wysokich dawkach, lub przy długotrwaym przyjmowaniu. Wówczas, 4,4′-DMAR ma tendencję do wywoływania niepokojów i stanów lękowych
– halucynacje
– kompulsywne przyjmowanie kolejnych dawek: podobnie jak z innymi substancjami z tej grupy, 4,4′-DMAR może wywoływać nieodparte uczucie chęci przyjęcia kolejnej dawki
– odwodnienie
– szczękościsk
– przyspieszona akcja serca i zwiększozne ciśnienie tętnicze: 4.4′-DMAR znacznie wpływa na układ krążeniowy, zwiększając ciśnienie i przyspieszając akcję serca.
Obecnie, 4,4′-dimetyloaminoreks jest substancją prawnie kontrolowaną w większości krajów europy, w tym w Polsce.
Autor tekstu: horsii
