BK-NM-AMT można opisać jako N-metylowy oraz beta-ketonowy analog alfa-metylotryptaminy – psychodeliku będącego na swój sposób krzyżówką tryptaminy i amfetaminy, lub indolowy analog metylokatynonu – stymulantu, na bazie struktury którego powstały takie związki jak chociażby znany i lubiany mefedron. Substancja ta należy do rodziny tryptamin, alfa-alklotryptamin, i beta-ketotryptamin. Związek ten niewątpliwie wyróżnia się na tle większości szeroko pojętych stymulantów swoim dość unikatowym profilem farmakologicznym – jest on bowiem jednym z niewielu znanych nam obecnie substancji jakie można zakwalifikować jako SDRA (Serotonin-dopamine releasing agent).
Substancja występuje pod więcej, niż jedną nazwą. Inne nazwy, pod jakimi można spotkać tę substancję, to:
– βk-NM-αMT
– β-keto-N-methyl-αMT (beta-keto-N-metylo-alfa-metylotryptamina)
– α,N-dimethyl-β-ketotryptamine (a,N-dimetylo-beta-ketotryptamina)
– 3-indoylmethcathinone (3-indoilometkatynon)
Czym jednak są SDRA? Są to substancje które wywołują wyrzut dopaminy i serotoniny, ale nie wywołują już wyrztu noradrenaliny. Generalnie, otrzymanie takich związków jest dość trudnym zadaniem. Dlaczego? Ponieważ dopamina (DA) i noradrenalina (NE) są ściśle powiązane strukturalnie i funkcjonalnie. Noradrenalina w organiźmie jest syntetyzowana bezpośrednio z dopaminy za pośrednictwem enzymu β-hydroksylazy dopaminy (DBH). To utrudnia substancji selektywne uwalnianie dopaminy i serotoniny (5-HT) bez wpływu na noradrenalinę. Poza podobieństwem cząsteczki, transportery dopaminy i noradrenaliny (DAT i NET) w znacznym stopniu pokrywają się pod względem selektywności substratowej. Substancja, która zwiększa uwalnianie dopaminy poprzez wpływ na DAT lub poprzez modulację transpotera VMAT2 (który przenosi dopaminę, noradrenalinę i serotoninę), często ma przynajmniej pewien wpływ na noradrenalinę. Ponadto, wiele związków powodujących uwalnianie dopaminy jest strukturalnie powiązanych z amfetaminami lub innymi pochodnymi fenyloetyloaminy, które siłą rzeczy wpływają również na noradrenalinę.
BK-NM-AMT zostało opatentowane pod koniec 2024 roku przez amerykańską firmę Tactogen Inc. Według treści aplikacji patentowej, opisuje ona „farmaceutycznie aktywne korzystne związki tryptaminy i ich farmaceutycznie dopuszczalne sole, mieszaniny soli i farmaceutycznie dopuszczalne kompozycje do leczenia zaburzeń psychicznych lub do poprawy stanu psychicznego, w tym do terapii entaktogennej i ogólnie do modulowania aktywności ośrodkowego układu nerwowego, a także leczenia układu nerwowego, zaburzeń zapalnych i metabolicznych”. Unikalny, rzadko spotykany mechanizm działania tej substancji sprawia że stała się atrakcyjną pozycją dla firm farmaceutycznych, które w ostatnich latach bardzo zainteresowane są terapią psychodelikami czy empatogenami. Póki co, BK-NM-AMT nie było testowane na ludziach i dostępne są jedynie dane farmakologiczne pozyskane z badań przeprowadzonych na szczurach laboratoryjnych. Ze względu na domniemany profil działania substancji, istnieje spora szansa, że poza pojawieniem się w przyszłości jako lek, BK-NM-AMT może również pojawić się na rynku niekontrolowanych substancji psychoaktywnych.
W dokumentach firmy Tactogen opisano również kilka innych 5-halogenowanych pochodnych BK-NM-AMT. Należą do nich BK-5F-NM-AMT (5-fluorowa pochodna), BK-5Cl-NM-AMT (5-chlorowa pochodna) i BK-5Br-NM-AMT (5-bromowa pochodna) Podobnie jak BK-NM-AMT, powodują one uwalnianie serotoniny i dopaminy, jednak w przeciwieństwie do wielu innych tryptamin, te nowe pochodne beta-keto podstawionych tryptamin są nieaktywne jako agoniści receptorów serotoninowych, w tym receptorów 5-HT1, 5-HT2 i 5-HT3 które są kluczowymi ośrodkami odpowiadającymi za działanie psychodelików. Ponadto, w przeciwieństwie do innych alfa-alkilo tryptamin, takich jak AMT, związki te są nieaktywne jako inhibitory monoaminooksydazy (MAOI). BK-NM-AMT nie jest jednak jedynym związkiem z rodziny beta-ketotryptamin który charakteryzuje się wysoką selektywnością dla dopaminy i serotoniny. Kilka podobnych substancji posiadających takie cechy, to aET (AET; alfa-etylotryptamina), 5-Cl-aMT (5-chloro-alfa-metylotryptamina) oraz 5-F-aET (5-fluoro-alfa-etylotrypamina).
Autor tekstu: horsii
