Heksahydrokannabinol (HHC) to uwodorniona pochodna THC (tetrahydrokannabinolu), głównego związku psychoaktywnego znajdującego się w konopiach indyjskich. Powstaje poprzez dodanie atomów wodoru do THC, w procesie podobnym do tego, w jaki margaryna jest wytwarzana z oleju roślinnego. Ten proces uwodornienia, poza zwiększeniem stabilności i trwałości związku, zmienia nie tylko jego właściwości psychoaktywne, ale status prawny.
Pierwsze wzmianki o heksahydrokannabinolu sięgają aż do lat 40. XX wieku. HHC zostało po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1940 roku przez amerykańskiego chemika Rogera Adamsa, który uwodornił THC w celu zbadania jego właściwości chemicznych. Adams poza HHC opracował, zbadał i zsyntezował także wiele innych pochodnych THC, które opisał w swojej pracy z 1942 roku, zatytułowanej „Tetrahydrocannabinol Homologs and Analogs with Marihuana Activity.” („Homologi i analogi tetrahydrokannabinolu, o właściwośiach podobnych do marihuany”).
Do drugiej połowy lat 2010, HHC nie zyskało większego rozgłosu w środowisku użytkowników rekreacyjnych substancji psychoaktywnych, a w środowiskach naukowych było wykorzstywane tylko i wyłącznie do badań nad działaniem receptorów kannabinoidowych CB1 i CB2, w podobny sposób jak środki takie jak np. JWH-018, zanim stały się one powszechnie używane narkotyki. Wszystko jednak zmieniło się to, gdy HHC ta zaczęło się pojawiać w sklepach, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, jako część rosnącego rynku alternatywnych kannabinoidów do których możemy zaliczyć delta-8-THC, delta-10-THC, THCP (tetrahydrokanabiforol) czy HHCP (heksahydrokanabiforol). HHC zyskało na popularności ze względu na swój status prawny w niektórych regionach, w których handel THC jest ograniczony przepisami, ponieważ często pochodzi z konopi i mieści się w zakresie legalnej „szarej strefy” zgodnie z amerykańską ustawą Farm Bill z 2018 roku, która regulowała także handel marihuaną oraz półproduktami z niej otrzymanymi. Trend z analogami THC szybko rozprzestrzenił się na inne kontynenty, w tym na Europę.
Jedną z przyczyn dużej popularności analogów THC w porównaniu do syntetycznych kannabinoidów takich jak np. AM-2201 jest ich profil bezpieczeństwa. Mimo tego, iż jedne i drugie są kannabinoidami syntetycznymi, analogi THC są spokrewnione z THC i wywołują znacznie mniej efektów ubocznych w porównaniu do kannabinoidów indolowych czy indazolowych których budowa nie ma nic wspólnego z THC. Mimo braku formalnych badań, zdają się one wywoływać mniej szkód związanych z zażywaniem w porównaniu do drugiej grupy – wiele związków z grup JWH, AM, UR było bowiem powiązane z niebezpiecznymi efektami ubocznymi, od drgawek i ataków padaczkowych, do poważnych uszkodzeń wątroby czy nerek. Co prawda nie można wykluczyć jakichkolwiek niebezpiezenstw płynących z zażywania analogów THC w 100%, ogólnie przyjęło się iż są one o wiele mniej szkodliwe dla organizmu, podobnie jak THC. Ponadto, pod względem działania są one opisywane jako dość podobne do THC, czego nie można powiedzieć o syntetycznych kannabinoidach niebędących pochodnymi THC.
HHC wywołuje stan podobny podobny do THC, choć często opisywany jest on jako łagodniejszy lub bardziej subtelny. Efekty obejmują euforię, relaksację, zmienioną percepcję i podwyższone doznania sensoryczne. HHC jest ogólnie uważany za słabszy niż delta-9-THC, ale silniejszy niż delta-8-THC, chociaż siła działania może się różnić w zależności od konkretnego izomeru i produktu. Efekty działania HHC utrzymują się dłużej niż w przypadku delta-8-THC, ale są porównywalne do delta-9-THC, zwykle trwając 2-4 godziny po inhalacji lub spożyciu.
Status prawny HHC jest zależny od kraju. W Polsce, HHC jest obecnie substancją nielegalną. Nie brakuje jednak zagranicznych sklepów, w krajach takich jak np. Czechy czy Słowacja, które bez większego problemu zrealizują zamówienia i wyślą kannabinoidy takie jak HHC czy inne do Polski.
Autor tekstu: horsii
