Bromo-DragonFLY (inne nazwy: DOB-DragonFLY; B-DFLY; BrDFLY; Dragonfly) to syntetyczny psychodelik należący do rodziny amfetamin psychodelicznych, oraz należący do podgrupy benzodifuranów. Bromo-DragonFLY jest niezwykle silną substancją i efekty wywoływane przez ten związek mogą utrzymywać się nawet do kilku dni. Powszechnie uważa się, że związek ten ma według wagi około 1/3 mocy działania LSD, co czyni go niezwykle silnym w porównaniu do zdecydowanej większości psychodelików dostępnych na rynku. Bromo-DragonFLY należy do grupy pochodnych fenetyloaminy określanych jako związki DragonFLY, nazwane tak ze względu na ich owadopodobny wygląd dwóch „skrzydłopodobnych” pierścieni furanowych połączonych po przeciwnych stronach centralnego pierścienia benzenowego. Związek ten z reguły występuje w formie blotterów i jest niezwykle rzadko spotykany w postaci proszku czy płynu. Bromo-DragonFLY nigdy nie został udokumentowany jako sprzedawany „na ulicy” i najwyraźniej rozprzestrzenianie tego związku zatrzymało się w internecie. Ze względu na słaby stopień przebadania, krótką historię stosowania przez ludzi, wszystkie informacje związane z użyciem tego związku powinny być przyjmowane z wysoką ostrożnością.
Bromo-DragonFLY (BDF) zostało po raz pierwszy zsyntezowane w 1998 roku przez M. Parkera na Uniwersytecie Purdue, pod nadzorem znanego farmakologa i chemika, Davida E. Nicholsa. Syntez ta była częścią badań nad psychoaktywnymi fenyloetyloaminami i amfetaminami, w szczególności nad silnymi agonistami receptora serotoninowego. Zsyntezowane w oparciu o strukturę DOB (2,5-dimetoksy-4-bromoamfetaminy), z początku przeszło bez większego echa. Jednak na początku XXI wieku, opisy syntezy oraz inne badania traktujące o Bromo-DragonFLY zaczęły krążyć w podziemnych środowiskach zrzeszających chemików zainteresowanyh produkcją nowych, legalnych substancji psychoaktywnych, a najlepszym przykładem takiej społeczności było forum The Hive. Związek ten zyskał uwagę ze względu na niezwykle wysoką siłę działania (aktywny już w dawkach mikorgramowych) i efekty utrzymujące się długo powyżej 24-36 godzin. W połowie lat 2000. zaczęły napływać doniesienia o wzrastającej dostępności tej substancji na czarnym i szarym rynku, głównie w Europie i Ameryce Południowej. W latach 2007 – 2010 zgłoszono kilka przypadków przedawkowań i zgonów związanych z Bromo-DragonFLY, powiązanych właśnie z jego siłą działania i bardzo słabym, niepewnym profilem bezpieczeństa. Związek ten często był sprzedawany jako LSD lub DOB, co prowadziło do przypadkowych przedawkowań. Po roku 2010, wiele krajów zdecydowało się wpisać Bromo-DragonFLY na listy związków kontrolowanych.
W halucynogennym działaniu bromo-DragonFLY pośredniczy jego aktywność agonistyczna na receptorze serotoninowym 5-HT2A. Bromo-DragonFLY ma również wysokie powinowactwo wiązania do receptorów serotoninowych 5-HT2B i 5-HT2C i jest z reguły opisywany jako niesubtypowy selektywny agonista 5-HT2, ponieważ jest on w rzeczywistości dwukrotnie silniejszym agonistą receptorów 5-HT2C niż 5-HT2A, a także jest mniej niż 5-krotnie selektywny dla 5-HT2A w stosunku do 5-HT2B. Sugeruje się ponadto, że Bromo-DragonFLY prawie całkowicie hamuje aktywność enzymu MAO-A (monoaminooksydaza A) co znacznie utrudnia jego metabolizm. W efekcie, dochodzi do sytuacji w której BromoDragon-FLY blokuje swój własny metabolizm. Przypuszcza się, że może to być przyczyną bardzo długiego czasu działania.
Ze względu na wysoką moc i nieprzewidywalną reakcję na dawkę, wiele raportów wskazuje, że działanie tej substancji może być zbyt trudne do bezpiecznego stosowania dla osób, które nie mają jeszcze doświadczenia z halucynogenami. W porównaniu do LSD, związek ten wykazuje znacznie mniej wyraźny body high, zmniejszone efekty wizualne i bardziej halucynacje, które są bardziej porównywalne do meskaliny lub 2C-B. Pomimo efektów wizualnych i fizycznych, podobno ma tendencję do utrzymywania na swój sposób trzeźwej struktury myśli, podobnej do np. DOC – będącej przeciwieństwem zdezorganizowanej i chaotycznej struktury myśli spotykanej na przykład LSD. Ponieważ użytkownik zwykle zachowuje względnie ostrą trzeźwość poznawczą, można uznać, że substancja wywołuje o wiele słabszą dezorientację i potencjalne urojenia w porównaniu do 4-AcO-DMT, 4-AcO-DET, psylocyny lub LSD i jego pochodnych.
Działanie substancji jest wyczuwalne już przy dawkach rzędu 150 – 200 mikrogramów (0,15 – 0,2 mg). Typowe dla tej substancji dawki mieszczą się w przedziale 250 – 500 mikrogramów. Dawki w okolicach 700 mikrogramów i powyżej są uważane za wysokie. Działanie Bromo-DragonFLY rozpoczyna się kilka godzin, z liczbą 2-7 jako przytaczana najczęściej. Efekty szczytowe mogą trwać nawet do 12-16 godzin. Całość doświadczenia może trwać nawet do 4 dni, jeśli dawki zażywane były wystarczająco duże.
Bromo-DragonFLY jest uważane za związek niezwykle toksyczny w bardzo wysokich dawkach – odnotowano liczne zgony oraz hospitalizacje w przypadkach przedawkowania. Bromo-DragonFLY ma silne działanie zwężające naczynia krwionośne, co może skutkować poważnym uszkodzeniem tkanek, a nawet amputacją kończyny. Ze względu na wysoką moc, nietrudno jest o przedawkowanie, szczególnie jeśli dawki są odmierzane „na oko”. Mimo tego, dokładna toksyczność i długoterminowe skutki zdrowotne rekreacyjnego zażywania Bromo-DragonFLY nie zostały zbadane w żadnym kontekście naukowym, a dokładna dawka toksyczna nie jest znana. Wynika to z faktu, że Bromo-DragonFLY jest badaną substancją chemiczną o bardzo niewielkiej historii stosowania przez ludzi.
Autor tekstu: horsii
