384
Czym jest MDMA? Aby omówić substytuty dla tej substancji, wyjasnijmy pokrótce, czym jest.
MDMA to skrótowa nazwa dla 3,4-metylenodioksymetamfetaminy – bardzo popularnej substancji psychoaktywnej będącej stymulantem, euforykiem, empatogenem i entaktogenem.
Substancja ta została po raz pierwszy opracowana w 1912 r. przez firmę farmaceutyczną Merck. Jednak przez blisko kolejne 50 lat, substancja ta nie była używana przez ludzi. Pierwsze przypadki stosowania popularnej „emki”
zostały odnotowane w latach 70. XX wieku – miały one miejsce w „podziemnych” kręgach psychoterapeutycznych. Na początku lat 80. stosownie MDMA rozprzestrzeniło się w klubach, dyskotekach i kulturze rave, co ostatecznie doprowadziło do umieszczenia tej substancji na amerykańskiej liście związków kontrolowanych w roku 1985 (Controlled Substances Act). Szacunki z 2014 roku wskzują, że MDMA jest jednym z najpopularniejszych narkotyków na świecie, obok kokainy i marihuany.
Substancja ta działa przede wszystkim jako środek uwalniający trzy główne neuroprzekaźniki monoaminowe: serotoninę, noradrenalinę i dopaminę poprzez działanie na receptor 1 związany z aminami śladowymi (TAAR1) i pęcherzykowy transporter monoaminowy 2 (VMAT2). Substancja ta jest także substratem transportera monoaminowego (tj. substratem dla transporterów dopaminy (DAT), noradrenaliny (NET) i serotoniny (SERT)), umożliwiając mu przedostanie się do neuronów monoaminergicznych za pośrednictwem tych białek transportujących błonę neuronalną. Działając jako substrat transportera monoamin, MDMA powoduje konkurencyjne hamowanie wychwytu zwrotnego na transporterach błon neuronalnych, konkurując z endogennymi monoaminami o wychwyt zwrotny.
„Emka” jest substancją kontrolowaną prawnie praktycznie na całym świecie. Mimo ogólnej dostępności i ogromnej popularności, niektórzy mogą być zainteresowani związkami chemicznymi mogącymi wywoływać podobne doświadczenia do tych, jakie potrafi dać „emka”. Istnieje wiele takich substancji, warto wymienić kilka z nich:
MDA (3,4-metylenodioksyamfetamina) to bliska MDMA substancja, a także jego pochodna, różniąca się brakiem grupy N-metylowej. MDA posiada niższe od MDMA dawkowanie i trochę różni się w efektach. Działa dłużej, i wywołuje większą stymulację ale trochę mniejszą euforię. Ponadto w wyższych dawkach działa lekko psychodelicznie.
MDEA (3,4-metylenodioksyetamfetamina) to pochodna „emki”, z grupą N-metylową zamienioną na grupę N-etylową. Efekty jakie wywołuje MDEA są podobne do omawianej w tym artykule substacji, ale słabsze w przeliczeniu na masę, co oznacza większe dawki substancji potrzebne do osiągnięcia tych samych efektów.
5-MAPB (5-metyloaminopropylbenzorufan) to analog MDMA, w którym pierścien benzodioksolu został zastąpiony benzofuranem. Jest to zdecydowanie najpopularniejszy zamiennik „emki”. Charakteryzuje się silną euforią oraz znacznie mniejszą od MDMA stymulacją. Jest powszechnie dostępny między innymi za pośrednictwem wielu sklepów internetowych.
6-APB (6-aminopropylobenzofuran) to analog MDA, w którym pierścień benzodioksolu również został zamieniony na benzofuran. 6-APB wywołuje umiarkowaną stymulację i silną euforię. W wyższych dawkach potrafi być delikatnie psychodeliczne. Czas działania jest dłuższy od „emki”, ale trochę krótszy od MDA.
Metylon (bk-MDMA; beta-keto-MDMA; M1; MDMC) to beta-ketonowy odpowiednik MDMA tak samo jak metylokatynon jest ketonowym odpowiednikiem metamfetaminy. Jest substancją słabszą od MDMA, lecz wywołujacą stosunkowo podobne efekty, wymaga jednak większych dawek, niż MDMA czy MDEA.
Należy pamiętać, że substancje takie jak 5-MAPB czy 6-APB wszystkie są pochodnymi 2-fenetyloaminy, a co za tym idzie, są nielegalne w Polsce. Pozostają jednak legalne m.in. w Holandii, i nie ma żadnych większych problemów z zamówieniem ich za pośrednictwem internetu.
